Rachel Bloom เกี่ยวกับการหา Mojo แฟชั่นของเธอที่อายุ 30

ฉันสับห้องโถงกลางโรงเรียนของฉันมองลงไปที่รองเท้าซิปแบบ Payless ของฉันและพยายามอย่าปิดตากับใครก็ตามที่อาจเรียกฉันว่าเป็นผู้แพ้เมื่อฉันเห็นเธอ ลา.

ลากูนเป็นสาวที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโรงเรียนและไม่เหมือนเพื่อนที่ทรมานฉันในชีวิตประจำวันเธอมั่นใจในตัวเธอไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนั้น ความเชื่อมั่นของเธอทำให้เธอมีความงามที่ผู้หญิงขาดไป แต่ตอนนี้ฉันไม่สังเกตเห็นความงามภายในของ Lagan ฉันสังเกตเห็นความงามภายนอกของเธอโดยเฉพาะสไตล์ของเธอและอื่น ๆ เฉพาะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคอ V- ภายใต้ซึ่งเธอชั้นได้อย่างง่ายดายชั้นในสตรี.

ใครสอนให้เธอทำอย่างนั้น?!

ตั้งแต่นั้นมาดูเหมือนว่าคนที่ดูดีๆได้รับรหัสผ่านลับที่ฉันไม่รู้ ฉันอ่านนิตยสารวัยรุ่นและเขียนเคล็ดลับสไตล์เดียวทุกแบบที่ฉันเจอด้วยความหวังว่าจะเป็นงานที่ประสบความสำเร็จ แต่เมื่อฉันลองใช้ไอเดียนี้เองก็มักจะมองออกไป มันเหมือนกับหนัง The Polar Express; บางสิ่งผิดปกติแต่ว่าฉันไม่สามารถเข้าใจได้.

หลังจากหลายปีที่ผ่านมาฉันตัดสินใจที่จะบอกกับตัวเองว่าฉันไม่เก่งในแฟชั่นเพราะฉันไม่ใช่ “ผู้หญิงคนหนึ่งในบรรดาผู้หญิงเหล่านี้” ฉันแยกผู้หญิงออกเป็นสองประเภทคือคนสมัยใหม่ที่ตื้นและเป็นธรรมชาติและคนที่น่าสนใจและไม่ดี ที่แฟชั่น ตอนนี้เมื่อฉันมองไปที่กระจกฉันก็จะพูดกับตัวเองว่า “อย่างน้อยฉันก็ชอบอ่าน”

ที่เกี่ยวข้อง: สิ่งที่เล่นจิ้งจอกบนหน้าจอสอน Judy Greer เกี่ยวกับการเป็นเซ็กซี่

ดังนั้นตั้งแต่ Rebecca Bunch ตัวละครหลักในรายการของฉัน, อดีตแฟนบ้า, เป็นส่วนหนึ่งอยู่กับตัวเองฉันยืนยันว่าเธอไม่เก่งเกินไป (คุณรู้จักตัวละครทางทีวีที่ฉันพูดถึง: ถ้าคุณเห็นพวกเขาในชีวิตจริงคุณจะชอบ “คุณจะจ่ายเงินให้ Dior กับเงินเดือนของบาริสตันได้อย่างไร”)

อย่างไรก็ตามรีเบคก้ายังขึ้นอยู่กับผู้ร่วมสร้างของฉัน Aline Brosh McKenna และแตกต่างจากฉัน Aline ได้เสมอมีความรู้สึกแฟชั่นโดยธรรมชาติ เธอยังเขียนบทภาพยนตร์เรื่องนี้ ปีศาจสวม Prada. บทวิจารณ์คนเดียวของ Meryl Streep ที่ติดตามต้นกำเนิดของ cerulean หรือไม่? Aline รู้จักแฟชั่นให้ดีว่าเธอ ทำที่ sh – up.

ที่สอง Aline และฉันได้พบก็เห็นได้ชัดว่าเรามีรสนิยมที่แตกต่างกัน Aline ได้พบกับการประชุมด้วยการสวมเสื้อแบบดีไซน์เนอร์ ฉันปรากฏตัวขึ้นในสิ่งที่เธอจำได้ว่าเป็นกางเกงขายาว เราบันทึกเสียงร้องของเพลงแรกของนักบินในห้องนอนของผู้ทำงานร่วมกันมานานและโปรดิวเซอร์แจ๊คโดลเกน ฉันบอกกับอะลีว่าเซสชั่นการบันทึกนี้จะไม่เป็นแฟนซีและแท้จริงเธอจะนั่งอยู่บนเตียงของเพื่อน เธอมาถึงสวมเสื้อปักปักและรองเท้าหนังหุ้มฐาน.

หลังจากทำงานร่วมกับ Aline สักครู่แล้วทั้งสองประเภทของผู้หญิงก็ไม่มีเหตุผล เธอเป็นคนที่ฉลาดที่สุดคนหนึ่งที่ฉันเคยพบมา – และเป็นหนึ่งในคนที่มีสไตล์ที่สุด.

ในที่สุดฉันก็เริ่มที่จะได้รับมันที่เหมาะสมในวันหนึ่งเมื่อนักออกแบบเครื่องแต่งกายของเรา, Melina Root, ถามฉันไปลองเสื้อคลุมบาง “โอ้นักข่าวไม่เคยดูดีกับฉัน” ฉันพูด แต่แล้วฉันก็ใส่ไว้ Aline อยู่ในห้องกับฉันและอ้าปากค้าง “นั่นแหล่ะ ดังนั้น. น่ารัก “ฉันมองไปรอบ ๆ เหมือนสาวที่อบอุ่นในหนังวัยรุ่นที่ถูกขอให้เต้นรำ: ฉัน?

ไม่มีเสื้อคลุมที่ฉันเคยลองมาก่อนดูแบบนี้ มันสมบูรณ์แบบ. Melina อธิบายว่าเธอหยิบเสื้อออกมาให้ฉันเพราะฉันมีเอวสั้น ๆ.

และชอบช่วงเวลานั้นค่ะ ผู้ต้องสงสัยตามปกติ เมื่อ Kujan ตระหนักว่า Verbal คือ Keyser Sözeฉันตระหนักว่าฉันกำลังมุ่งความสนใจไปที่สิ่งผิดพลาด แทนที่จะพยายามทำให้ร่างกายของฉันดูดีฉันพยายามทำให้ร่างกายของฉันดูคล้ายกับร่างของคนอื่น ฉันไม่ได้ Lagan และจะไม่ Lagan และที่เป็นเพียงดีเพราะฉันมีเอวสั้น มีเสื้อผ้าที่ทำกับคนอย่างฉัน พวกมันมากมาย! ฉันเพียงต้องการที่จะหาพวกเขา.

ถ้าฉันตกหลุมรักอะไรบางอย่างที่ไม่ถูกต้องมีทางเลือกในการตัดเย็บซึ่งฉันเคยคิดว่าถูกสงวนไว้สำหรับเจ้าสาว Rockefellers และ Kardashians เท่านั้น ตอนนี้การตัดเย็บเป็นกุญแจสำคัญในการทำสิ่งต่างๆให้เข้ากับเอวสั้น ๆ ของฉันไหล่เล็กตัวใหญ่และไม่กระเพื่อม.

ฉันได้เรียนรู้มากยิ่งขึ้นเกี่ยวกับแฟชั่นหลังจากที่ฉันได้รับสไตลิส, Annabelle Harron สำหรับงานแถลงข่าว ความสัมพันธ์ของเรายิ่งเพิ่มมากขึ้นในวันที่ฉันได้ลองชุดยูนิฟอร์มสีน้ำเงินที่เธอเลือก ฉันรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะสำเร็จความใคร่จากชิ้นส่วนของเสื้อผ้า แต่
ฉันสาบานว่าฉันสนิท.

หลังจากนั้นผมมั่นใจมากขึ้นกับเสื้อผ้าและในวันหนึ่งปีที่แล้วผมยังมีสไตล์ด้วยตัวเอง ฉันสวมชุดของฉันเองเลือกที่จะเป็นประโยชน์สำหรับ East West Players ใน Los Angeles มีลายนกแก้วเขตร้อนและเป็นจุดตัดทแยงมุมตามหน้าอก มันรู้สึกร้อนฤดูร้อนและหมดจดฉันโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับสร้อยคอฮาวายแบบดั้งเดิมที่ฉันสวมเพื่อเป็นเกียรติแก่คนที่มอบให้ฉันในงาน.

ที่เกี่ยวข้อง: Sheryl Crow เกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงอย่างง่ายที่เปลี่ยนชีวิตของเธอ

วันรุ่งขึ้นฉันได้รับการปฏิเสธแฟชั่นเป็นครั้งแรก บล็อกแจ้งให้ฉันทราบว่ารูปลักษณ์ของฉันคือ “Boca Retiree”

แต่คราวนี้ไม่เหมือนกับโรงเรียนมัธยมต้นการวิจารณ์ก็ไม่ได้หลอกหลอนผมในลักษณะเดียวกัน ฉันเป็นเจ้าของตัวเลือกแฟชั่นของฉัน เมื่อฉันมองในกระจกฉันรู้สึกเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวกับรูปลักษณ์ของฉันถูกต้อง – ห่างไกลจากฉัน preteen แม้หลังจากที่เขียนขึ้นฉันยังคงรักชุดที่ และนั่นก็คือความก้าวหน้าที่สำคัญบางอย่าง.

ดังนั้นสมมุติฐานของ “ผู้หญิงสองกลุ่ม” จึงไม่เป็นเช่นนั้น เพราะบางครั้งฉันจะสวมเสื้อสีน้ำเงินอันสมบูรณ์แบบที่ Annabelle หยิบออกมาและบางครั้งฉันก็จะสวมชุดนกแก้ว ฉันสามารถเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง – ฉันสามารถเป็นทั้ง.

สำหรับเรื่องราวเพิ่มเติมเช่นนี้โปรดรับฉบับเดือนสิงหาคม InStyle, ที่มีอยู่ในแผงขายหนังสือพิมพ์และสำหรับการดาวน์โหลดแบบดิจิตอลวันที่ 7 กรกฎาคม.